منعقد کننده
انعقاد (انعقاد کننده)در نتیجه عدم تعادل نیروها/بارهایی که از به هم پیوستن ذرات کلوئیدی جلوگیری می کند رخ می دهد.
منعقد کننده هااز آنها برای خنثی کردن بار ذرات جامد و ساختارهای کلوئیدی در فاضلاب، تشکیل تجمع با جمع شدن و حذف آنها از آب با ایجاد امکان ته نشین شدن آنها استفاده می شود.
هر دو ارگانیک. آلی همچنین غیرآلی منعقد کننده ها اغلب در آب آشامیدنی یا فاضلاب استفاده می شوند. به لخته سازها برای اتصال استفاده می شود.
انواع منعقد کننده ها کدامند:
• پلی آمین ها
• منعقد کننده آلی
• منعقد کننده آنیونی
• منعقد کننده گیاهی
• حذف فلزات سنگین
• حذف کننده های فلوراید
• منعقد کننده های آلی ویژه نگهدارنده روغن
• منعقد کننده های مخصوص حذف آلومینیوم
• پاک کننده های شیمیایی اکسید کننده (COD).
• حذف کننده های جامدات معلق (AKM).
• پاک کننده های رنگ
• Polydadmacs
• انواع رزین دی سیاندی آمید
• سولفات آلومینیوم
• سولفات آهن
• کلرید آهن
منعقد کننده های آلی چیست:
به pH بستگی ندارد
بدون تغییر pH
• عدم تشکیل لجن بیش از حد
• دوزهای کم، به راحتی قابل کنترل است
• معایب احتمالی. احتمالاً هزینه بالا / همیشه به اندازه مواد منعقد کننده معدنی مؤثر نیست
•وزن مولکولی معمولاً بین 105 تا 2*106 است
• معمولاً به صورت محلول در آب
منعقد کننده های معدنی چیست:
•هزینه های پایین تر
• توسعه جامداتی که تمایل آنها به لخته سازی را تسهیل می کند
معایب: وابستگی به pH/ تغییر pH سیستم
•تولید جامدات منجر به شستشوی بیشتر آب، هزینه کلی را افزایش می دهد.
• در برخی از سطوح باعث خوردگی می شود.